طراحی محوطه- نکاتی درباره محوطه سازی در اقلیم سرد
طراحی محوطه در اقلیم سرد با چالش هایی همراه است از جمله سرمای شدید هوا و بارش برف. همین امر محدودیت هایی را در طراحی، انتخاب متریال مناسب و چیدمان المانهای مورد نظر به وجود می آورد.
اما در هرصورت این چالش ها نباید مانع از ایجاد محوطه ای زیبا و با عملکرد بهینه شود و باید با راهکارهایی متناسب، طرحی پیاده سازی شود که حتی در شرایط آب و هوایی نامساعد و برفی نیز بتوان از طبیعت و بودن در فضای بیرون لذت برد.
در فرآیند طراحی می توان به دنبال چیزی خلاقانه و ظریف بود و یا سبک ساده و مینیمالیستی را انتخاب کرد که نیازمند نگهداری کمتری باشد. به هر حال این انتخاب باید در وهله اول برمبنای عملی بودن و پایداری صورت گیرد و از لحاظ هزینه نیز تا حد ممکن به صرفه باشد. در ادامه به راهکارهایی اشاره می شود که فضای بیرونی را در فصول سرد سال، شاداب و زنده حفظ کند.
- استفاده از گیاهان بومی. باید گیاهانی را برگزید که در سرما نیز شکوفا بوده و رشد کنند. بسته به اقلیم و شدت سرمای آن، پوشش های گیاهی وجود دارند که می توانند با سرما سازگاری یافته و رشد کنند. بعضی از گونه ها، واقعا از هوای سرد لذت می برند، حتی با وجود برف رویشان زنده و در حال رشد و نمو می باشند. از آنجا که سرما یک اصطلاح نسبی است، در انتخاب درختان و گل و گیاهان باید بسیار دقت کرد تا سرمای شدید به آنها آسیب نرساند. از همین رو شناخت و استفاده از گیاهانی که مدتها در منطقه وجود داشته اند و با شرایط آب و هوایی آن سازگار شده اند، ریسک کمتری خواهد داشت. به عنوان نمونه، درختان همیشه سبز مانند کاج انتخاب خوبی هستند همچنین بوته های همیشه سبز نیز برای فضاهایی که نیاز به پوششی با ارتفاع کم دارند، مناسب می باشند. جایگذاری درختان و دیگر پوشش های فضای سبز علاوه بر ایجاد زیبایی در محوطه، حفاظت خوبی در برابر بادهای سرد به شمار می روند.
انتخاب طرحی ساده و ارگانیک. در بعضی از شرایط محوطه سازی ساده بهترین نوع است، به ویژه در اقلیم های سرد که زمان های حضور در فضای بیرونی کم و محدود است و فرمی متراکم و درونگرا بهینه می باشد. در نظر گرفتن جهت تابش آفتاب مناسب و جهت وزش بادهای نامناسب و سرد، خطوط اصلی طرح بندی محوطه را مشخص می کنند، مابقی اجزا می بایست با محوریت این خطوط و چیدمان ساده و مشخصی شکل گیرند. طرحهای خیلی پیچیده و با جرئیات زیاد، به خصوص در شرایطی که فضای زیادی در دسترس نیست، لزومی نداشته و فقط حفظ و مرتب حرص کردن گیاهان و نظم در کاشت آنها کفایت می کند.
استفاده از مصالح مناسب. به طور کلی برای محوطه سازی، مصالحی باید انتخاب شوند که مقاومت خوبی در برابر سرما و یخبندان داشته باشند و علاوه بر پاسخ به نیازهای عملکردی، ظاهر و کیفیتشان دستخوش تغییرات شدید دمایی قرار نگیرد.
به عنوان مثال، تایل های سنگی و بتنی برای پیاده راهها، کفسازی ها و سکوها مناسب هستند البته باید سطح آنها دارای اصطکاک قابل توجهی باشد تا مانع سر خوردن شود. یکی از انواع سنگهای مناسب، سنگ لوح است که مقاومت خوبی در آب و هوای سرد دارد و در طیف وسیعی از رنگ زغالی گرفته تا سبز یشمی به کار می رود. از چوب نیز می توان برای بعضی قسمت ها مانند آلاچیق ها ونیمکت ها و نرده ها استفاده کرد به شرط آنکه بافت آن اصلاح شده و با رزین های محافظ در برابر رطوبت و سرما، پوشش داده شده باشند.
انتخاب رنگ های گرم و زنده . از آنجا که در مناطق سردسیر به ویژه در فصل زمستان بارش برف و هوای ابری و مه آلود، رنگ غالب پس زمینه را سفید یا شیری می کند، حالتی یکنواخت، بی رنگ و کسل کننده خلق می شود. استفاده از رنگ های گرم و زنده مانند نارنجی یا تنالیته هایی از قرمز و قهوه ای، روشنی و گرمی را برای فضا به ارمغان آورده و از حس دلتنگی آن می کاهد. رنگها در دامنه نسبتا گسترده ای از المان ها و متریال های کفسازی تا نورپردازی ها به کارگرفته می شوند.
