محوطه سازی و طراحی محوطه
Uncategorised
Rate Total: 87.78% - 9 votes
88%
طراحی محوطه ویلا فرصت مناسبی است برای ارتقای ارتباط ویلا با طبیعت و فضای باز پیرامونی آن. شکی نیست که علت اصلی ساخت ویلا، همین نزدیکی و ارتباط با عناصر طبیعی و بالابردن کیفیات سکونت در یک فضای دلنشین و مطلوب می باشد، پس محوطه سازی ویلا خود را فراموش نکنید. محوطه سازی یا لندسکیپ نیز مانند دیگر گرایشهای معماری، امری تخصصی است که نیازمند آموزش و مهارت است و باید توسط افراد متخصص انجام شود.
گروه معماری رضا طاهری با یک تیم متخصص، از ابتدایی ترین مراحل ایده پردازی و طراحی تا آخرین مرحله ساخت و بهره برداری محوطه، درکنار شماست.
فضای باز پیرامون ویلا پتانسیل مناسبی برای طراحی فضای ورودی و خوشامدگویی، فضاهای دورهمی و استراحت، بازی و تفریح، ورزش و حتی پخت و پز و صرف غذا دارد. نسبت به اندازه این فضای باز، خواسته های شما و البته میزان بودجه مالی که می خواهید به این امر اختصاص دهید، تعداد، نوع و کیفیت المان ها و فضاسازی های محوطه، متفاوت خواهد بود.
با دیدن نمونه کارهای اجرا شده در سایت ها و کاتالوگ های مختلف و یا در صورت امکان، بازدید حضوری از محوطه سازی های ویلاها، می توانید در مورد نیازهای خود و خانواده تان از فضای باز ویلا تصمیم گیری کنید. همچنین باید در مورد فضای مورد نیاز برای هر یک از اجزا و المان ها و تخمین حدودی هزینه آنها، از تیم مشاور خود کمک بگیرید.
پروژه طراحی محوطه در فازهای مختلفی طراحی و اجرا می شود. اولین مرحله مربوط به برداشت دقیق وضع موجود سایت است. این برداشت شامل نقشه برداری دقیق از حدود و اندازه زمین، توپوگرافی و عوارض طبیعی شاخص مانند توده ها و بسترهای سنگی یا پوشش های گیاهی انبوه است. این موانع و عوارض ممکن است در وهله اول مهم به نظر نرسند اما با شروع طراحی و آماده سازی زمین، تبدیل به مشکلات بزرگی خواهند شد.
ذکر این نکته ضروری است که بهترین رویکرد، رویکرد سازگاری با زمینه طبیعی است. در این صورت در زمان و هزینه آماده سازی زمین، صرفه جویی قابل ملاحظه ای صورت می گیرد و به علاوه، به جذابیت و تنوع طبیعی محوطه سازی، افزوده می شود.
برای آشنایی بیشتر با این موضوع می توانید به مطالعه مقاله 10 ایده طراحی محوطه سبز برای یک حیاط پشتی تپه ای بپردازید.
هشت اصل طراحی محوطه
صرفنظر از تنوع زیاد درگرایش ها و سبک های طراحی محوطه، اصول بنیادینی وجود دارد که رعایت آنها منجر به ساخت محوطه ای جذاب و کارآمد خواهد شد. بدین منظور به اختصار به آنها می پردازیم:
-
وحدت
به معنی هماهنگی فضاسازی ها و المان های مختلف است، به گونه ای که یک ویژگی شاخص مانند سبک، فرم یا متریالی خاص در آنها تکرار شده و ثابت باشد. در این حالت هر المان یا عنصری باید به صورت جزئی از یک کل درک شود. و کل محوطه به صورت یکدست با گرایش خاصی طراحی و اجرا شود.
-
تعادل
تعادل یعنی برقرای توازن بین اجزای مختلف. در فضاسازی های محوطه، فرم و جایگیری المان ها با توجه به ابعاد، رنگ و بافتشان باید به صورتی باشد که وزن بصری آنها به طور هماهنگ و مشابه در محوطه، توزیع شود. تعادل باعث می شود که از شلوغی و تراکم یک بخش و خلوتی و بی استفاده بودن بخش دیگر، جلوگیری به عمل آید.
-
تضاد و هارمونی
هارمونی در راستای وحدت و هماهنگی المان ها شکل می گیرد، در حالیکه تضاد باعث ایجاد نقاط کانونی و قابل توجه شده و از یکنواختی فضا می کاهد. هارمونی و تضاد متناسب، به جذابیت های فضایی-کالبدی می افزایند.
-
رنگ
این آیتم شامل طیف های وسیع رنگ های طبیعی پوشش سبز و رنگ المان های انسان ساخت می شود. ایجاد ترکیب بندی اصولی در انتخاب رنگ ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
بنا بر ایده طراحی لندسکیپ، رنگ هایی که به عنوان پس زمینه و یا پیش زمینه انتخاب می شوند باید در عین داشتن هارمونی مناسب با یکدیگر باعث تنوع بصری و ایجاد تضادهای مطلوب در بعضی نقاط خاص گردند.
به عنوان مثال باید توجه داشت که گلها و گیاهانی با رنگ های گرم مانند قرمز، نارنجی و زرد بیشترین توجه را به خود جلب می کنند اما حس نزدیکی و صمیمیت را در فضا به وجود آورده و آن را کوچکتر نشان می دهند. رنگ های سرد مانند آبی، سبز و بنفش، ملایم تر بوده و احساس آرامش بیشتری به فضا می بخشند.
-
انتقال یا گذار
انتقال یا گذار باعث حرکت چشم در یک مسیر و ایجاد پرسپکتیو و عمق در فضا می شود. از طرق مختلفی می توان این اصل را محقق کرد.
کاشت ردیفی از درختان از بلند تا کوتاه، حسی از عمق و فاصله را در فضای محوطه ایجاد می کند، بنابراین فضای محوطه بزرگتر از اندازه واقعی اش درک می شود. با المان های دیگر نیز مانند قطعه های کفسازی، پله ها، مجسمه ها یا المان های تزئینی دیگر نیز می توان به این نتیجه نائل شد.
اگر از گلها و گیاهان با رنگ های گرم در پیش زمینه و با رنگ های سرد، در پس زمینه یک چشم انداز طبیعی استفاده شود، نیز همان احساس عمق و پرسپکتیو حاصل می شود.
-
خط
خطوط در لندسکیپ به صورت افقی، عمودی، مورب یا منحنی شکل می گیرند و به منظور تاکید بر یک المان، کنترل حرکت و یا جلب توجه به یک نقطه کانونی مانند یک آب نما یا آتشگاه و... تعریف می شوند.
خطوط افقی به ساختارهای خطی مانند لبه پیاده راهها، باغچه ها یا پیرامون پاسیوها و عرشه ها و استخر و سکوها و... مرتبط هستند. خطوط عمودی به واسطه تنه درختان و بعد ارتفاعی المان ها شکل می گیرند.
ماهیت هر یک از این خطوط، دارای تاثیر متفاوتی بر محوطه سازی است. خطوط مستقیم با زوایای خشک، حس رسمی را القا می کنند، در حالیکه خطوط منحنی حالت غیر رسمی و آزاد تری به محوطه می بخشند. همچنین مرزهای فضا سازی منحنی با تغییر زوایای گردش، در حین حرکت در مسیر، پرسپکتیوهای متغیری را خلق می کنند.
-
تناسب
تناسب به رابطه اندازه ای که بخش ها و المان های مختلف با هم دارند، اشاره دارد. در یک مقیاس کوچک می توان آن را نسبت یک نیمکت به یک فضای نشستن و استراحت، تعریف کرد.
-
تکرار
این اصل باعث به وجود آمدن ریتم و توالی می شود. تکرار می تواند در المان های انسان ساخت و اجزای طبیعی مانند درختان، بوته ها و یا در ویژگی های اصلی مانند رنگ، بافت یا فرم آنها باشد. ریتم و توالی باید به گونه ای ایجاد شود که منجر به یکنواختی و خستگی بصری نشود.
می توان از ویژگی توالی برای تاکید بر یک نقطه کانونی مانند یک المان خاص یا خود ساختمان ویلا بهره برد، مانند پیاده راهی که با ردیفی از درختان در دو طرف نمای ویلا را در انتهای مسیر، قاب می کند.
چه مواردی را باید در محوطه سازی مورد توجه قرار داد؟
وقتی صحبت از محوطه سازی ویلا می شود باید این نکته را مد نظر داشته باشید که از تمام پتانسیل های فضایی به خوبی استفاده شود و هیچ فضایی را طراحی نشده رها نکنید. فضاهای طراحی نشده برای هدف خاصی قابل استفاده نخواهند بود و در نتیجه به مرور، تبدیل به فضاهایی متروکه، زشت و بی فایده خواهند شد.
حتی یک فضای محدود و خارج از دید را می توان با اجرای یک کفسازی ساده و چیدن چند صندلی همراه با گلکاری محدودی، تبدیل به فضای دنجی برای استراحت یا مطالعه کرد.
کنج ها و گوشه های دور از دسترس همچنین می توانند مکان مناسبی برای انبار وسایل باغبانی و تجهیزات تاسیساتی باشند.
برای کامل شدن یک پروژه ویلاسازی، محوطه پیرامونی آن باید هم راستا با اهداف و ایده های اولیه ویلا طراحی شود. در این صورت پیوستگی بصری و فضایی مطلوبی بین فضاهای داخلی ویلا و محوطه بیرونی به وجود می آید. هماهنگی سبک محوطه سازی با ویلا، حس بودن در یک مجموعه واحد را به وجود می آورد.
سبک طراحی ویلا، خط و خطوط کلی محوطه سازی را مشخص می کند، به عنوان مثال اگر ویلایی به سبک کلاسیک باشد، در محوطه سازی نیز باید از خطوط راست گوشه و فضاسازی های مربع مستطیلی بهره برد.
همچنین هر یک از المان ها مانند آلاچیق ها یا آب نماها و عرشه سازی های کنار استخر باید با جزئیات زینتی بیشتر و متریال سنگی لوکس اجرا شوند.
ما محوطه ویلا را طراحی می کنیم که بتوانیم در اوقات مختلف سال از آن بهره مند شویم. پس باید توجه داشته باشیم این فضا به عنوان فضای باز، مستقیما تحت تاثیر شرایط آب و هوایی است.
بنابراین تطابق با شرایط اقلیمی یکی از اصول مهم محوطه سازی است. این تطابق، دامنه گسترده ای از فرم تا متریال و جهت گیری را در بر می گیرد. مسلما متریالی که در فضای باز مورد استفاده قرار می گیرند، باید دارای دوام کافی در برابر یخ زدگی، تابش شدید آفتاب و لغزندگی در اثر بارندگی ها باشند. علاوه بر آن، کیفیات ظاهری آنها نیز نباید دستخوش این شرایط آب و هوایی قرار گیرد.
جایگیری المان ها، استخر و فضاهای نشستن و استراحت نیز باید با توجه به جهت بادهای نامناسب و سایه اندازی ها صورت گیرد.
مسیرهای دسترسی مناسب به ساختمان ویلا و بین اجزای مختلف محوطه باعث سهولت دسترسی و همچنین لذت بردن از پیاده روی در داخل محوطه می شود. این مسیرها با داشتن پیچ و خم های مطلوب، حس کنجکاوی و حرکت را در افراد ایجاد می کند. تا حد امکان باید از مسیرهای بن بست اجتناب کرد مگر در صورتیکه در انتهای مسیر، یک المان جذاب یا عملکردی مانند یک آب نما، آلاچیق و یا آتشگاه باشد.
دسترسی ماشین رو به ویلا می تواند با باغچه های نواری و درخت کاری ها در دو طرف، دلپذیر تر شوند. اما در مسیر پیاده راهها، ظرافت و جزئیات المان ها، اهمیت بیشتری می یابند، چرا که سرعت کم حرکت، باعث درنگ، مکث و دقت بیشتری در افراد می شود.
محوطه سازی به نسبت وسعت فضایی و پوشش های سبز و عناصر انسان ساختی که دارد، نیازمند تمهیدات سازه ای و تاسیساتی ویژه ای می باشد. در ابتدای شروع فرآیند طراحی ویلا باید زیر ساخت های مناسبی برای آنها در نظر گرفت. ایمنی و استاندارد بودن تاسیسات موجود از درجه اهمیت بالایی برخوردار است.
این تاسیسات شامل شبکه های آبرسانی، فاضلاب، زهکشی و همچنین بستر سازی های استخرها و آب نماها می شود. همچنین تاسیسات مربوط به روشنایی محوطه و سیستم های امنیتی نیز با توجه به ابعاد محوطه و نیازهای افراد باید با دقت طراحی و اجرا شوند.
اجرای صحیح این تاسیسات از بروز مشکلات در حین بهره برداری جلوگیری به عمل آورده و مانع هدر رفت هزینه و زمان می شود.
ایده های جذاب در محوطه سازی
نه تنها محوطه ویلای شما باید عملکردی و مناسب نیازها و فعالیت های بیرونی شما باشد، بلکه باید جذاب نیز باشد. در این صورت می توان اوقات بسیاری را بدون احساس خستگی یا یکنواختی در آن، سپری کنید.
- طراحی یک شومینه بیرونی یا یک آتشگاه، حس نوستالژیکی از افروختن آتش در طبیعت را القا می کند. این المان ها در شب هنگام و یا روزهای سرد سال به عنوان کانون جذابی، افراد را به دور خود جمع می کنند. اطراف شومینه باید دارای کفسازی مناسبی برای چیدن چند میز و صندلی باشد. می توان آن را با باربیکیو تلفیق کرده و برای پخت و پز مورد استفاده قرار داد. در این صورت از لذت آشپزی در طبیعت بهره مند خواهید شد.
- توسعه فضای سبز و کاشت درختان، گیاهان و گلهای زیبا در هر فضایی که مقدور است، باعث مطلوبیت بیشتر فضا می شود، در اطراف سکو و عرشه استخر، در امتداد پیاده راهها و مسیر سواره رو محوطه، پیرامون آلاچیق ها و گودال باغچه ها و ...
رایحه خوش و ظاهر زیبای این عناصر طبیعی، لطافت و شادابی دلپذیری را به فضاهای نشستن، مکث و عبوری می بخشد. انتخاب نوع این پوشش های طبیعی به منطقه و شرایط آب و هوایی بستگی دارد. پوشش های همیشه سبز و گلهای چهارفصل از ایده آل ترین انتخاب ها هستند.
در فضاهایی که محدود هستند می توان از کاشت عمودی گیاهان بر روی دیواره ها و یا داربست های سایه بانی یا پلکان های دکوراتیو بهره برد.
- ساخت یک آلاچیق یا پرگولا، فضای نیمه محصوری برای استراحت و دورهمی را در بین عناصر طبیعی به وجود می آورد. باید در فضای آنها نیمکت و یا میز و صندلی هایی تعبیه کرد. جانمایی آنها باید به گونه ای باشد که رو به بهترین دید و منظرهای محیط پیرامونی باشند و همچنین در مسیر وزش بادهای نامناسب سرد و زمستانی نباشند.
ترکیب این اجزا با گل ها و گیاهان رونده باعث ادغام هماهنگ آنها با پوشش های طبیعی محوطه می شود و به علاوه فضای داخلی آنها را با خنکی و شادابی بیشتر می آمیزد.
- چند منظوره ساختن فضاها باعث استفاده از حداکثر پتانسیل فضای محوطه می شود. به طور مثال یک آلاچیق یا پرگولا می تواند روی سکوی کناری استخر، با آتشگاهی در وسط و سکوهای پیرامونی ترکیب شده و فضایی را برای تفریح، استراحت خلق کند.
- امتداد عرشه یا سکوی متصل به ویلا تا درون محوطه، باعث می شود پیوستگی فضایی-کالبدی مطلوبی بین فضاهای داخل ویلا با طبیعت بیرونی شکل گیرد. اگر این امتداد در راستای فضای نشیمن یا آشپزخانه ویلا باشد، به صورت مکمل با آنها کار کرده و باعث وسعت فضایی آنها می شود، در صورتیکه در بخشهایی سرپوشیده باشد می توان یک آشپزخانه کوچک و محدود را در آن تعبیه کرد، در این صورت فضای بی نظیری جهت تهیه و صرف غذا در فضای باز می شود.
- طرح خلاقانه آب نماها یا فواره ها، جذابیت بصری و فضایی محوطه را افزایش می دهد، فضاهای مکث و درنگی خلق کرده و احساس آرامش و خنکی را به ویژه در طی روزهای گرم سال، به وجود می آورد. این آب نماها می توانند به صورت ترکیبی با استخرها و باغچه ها، یا به صورت مستقل اجرا شوند. بهترین مکان برای آنها در تقاطع مسیرهای پیاده راهها و یا انتهای یک مسیر شاخص، به عنوان یک نقطه کانونی می باشد.
- جانمایی المان های تزئینی و دکوراتیو، در میان بوته ها، چمن ها، پیرامون بدنه استخر و یا در امتداد پیاده راهها، کیفیات زیبایی شناسی فضای باز را ارتقا می بخشد، البته باید توجه داشت که در استفاده از این المان ها نباید افراط کرد چرا که منجر به شلوغی می شود.
- اجرای الگوها و طرح های متنوع کفسازی، نیز نقش خود را در ایجاد تنوع و جذابیت در محوطه، بازی می کنند. در حین پیاده روی در مسیر، نشستن در فضای سکوها و گودال باغچه ها که دارای کفسازی های زیبا هستند، طرح ها و الگوها، باعث جلب توجه و خلق جذابیت می شوند. نقش ها و الگوهای کفسازی می توانند طرحی انتزاعی و یا بنا بر سبک ویلا و محوطه سازی طرحی مدرن یا سنتی داشته باشند.
البته باید خاطر نشان شد اجرای طرح و الگوها فقط مختص کفسازی نیست بلکه می تواند دیوارهای پیرامونی محوطه و دیواره های حائل را نیز در بر گیرد. رنگ و الگوی آنها باید در تناسب با سبک غالب طراحی محوطه باشد.
- طراحی لایه ای در زمین هایی که دارای شیب طبیعی هستند، باعث استفاده مطلوب از پتانسیل شیب و ایجاد تنوع و خلاقیت در محوطه سازی می شود. عناصر و المان های مختلفی می توانند در تراز های ارتفاعی متفاوتی جای گیرند و پرسپکتیو های متنوعی را به ارمغان آورده و حالت بکر و طبیعی به محوطه ببخشند.
المان هایی مانند آلاچیق ها و یا آب نماها بهتر است در ترازهای پایین تر جای گیرند و پوشش های گیاهی با ارتفاع کمتر در ترازهای بالایی. بدین ترتیب به خط طبیعی آسمان و دید و منظرهای پیرامونی خدشه ای وارد نمی شود و احساسی از توسعه نامحدود سایت القا می شود.
- ساخت استخر روباز در محوطه ویلا، تاثیر به سزایی در افزایش جذابیت وکیفیت فضایی ویلا دارد. در واقع می توان گفت ویلا و استخر روباز، دارای ماهیتی همگون و مکمل با یکدیگر هستند. هدف از ساخت استخر انجام فعالیت های ورزشی و تفریحی است. همچنین سکوها و عرشه های کنار استخر مکان مناسبی هستند برای استراحت، آفتاب گرفتن و گذران اوقات فراغت با دوستان و اعضای خانواده.
طراحی استخر و ساخت آن پروسه ای تخصصی است. بسته به میزان فضای در دسترس و میزان بودجه مالی در نظر گرفته شده برای آن، ابعاد، فرم و متریال و کیفیت استخرها متغیر می باشد. به عنوان شاخص ترین المان محوطه سازی، طراحی و ساخت استخر باید از کیفیات بالایی برخوردار باشد زیرا تغییر محل و اصلاح فرم آن کاری بسیار سخت و پیچیده خواهد بود.
استخرها به دو صورت درون زمینی و رو زمینی اجرا می شوند. در حالت درون زمینی که متداول تر است نیاز به خاکبرداری، بستر سازی و اجرای کف و دیوارهای حائل سازه ای است. در حالت رو زمینی نیز، زیر سازی و مقاوم سازی سطح زمین و اجرای دیواره ها و کف سازه ای مورد نیاز است. استخر های رو زمینی بیشتر از قطعات پیش ساخته شکل می گیرند.
ساختار استخر به طور کلی از این عناصر تشکیل می شود: لایه سازه ای، عایق ها و رزین های محافظ در برابر رطوبت، عوامل شیمیایی و خورنده و پوشش نهایی با انواع کاشی، سرامیک و یا موزاییک های استخری.
متریال مختلفی برای استخرها مورد استفاده قرار می گیرند: بتن، چوب، پلاستیک با پوشش وینیل، فایبر گلاس و شیشه. هر کدام از این متریال ها، جلوه منحصر به فردی به استخر می بخشند.
انواع استخر از لحاظ فرم
با وجود متریال مختلف و تکنولوژی های رو به رشد و پیشرفته ساخت، تقریبا می توان هر فرمی را برای استخرها پیاده کرد. انتخاب این فرم ها، مستقیما تحت تاثیر ابعاد، هزینه مورد نظر و سبک محوطه سازی است. فرم استخر باید در هماهنگی با طرح بندی های سایت باشد.
-
استخر کلاسیک یا سنتی
این نوع استخرها بیشتر در فرم های مربع یا مستطیلی هستند. فرم مستطیلی همواره فرم محبوبی بوده است و برای محوطه ویلاهایی با گرایش سنتی یا کلاسیک بسیار مناسب است. استخر مستطیلی برای فضاهای محدود کارایی مناسبی دارد. استخر به سبک یونانی و رومی نیز در همین زمره جای می گیرد، با این تفاوت که در دو انتها، تغییر فرمی به صورت هلالی دارد و دارای گوشه های گرد می باشد.
-
استخر هندسی
فرم های هندسی، بنا بر خطوط اصلی محوطه سازی و ایده های خاص شکل می گیرند. استخر هندسی می تواند دارای فرم تک و یا ترکیب چند فرم هندسی با یکدیگر باشد. این استخرها دارای حالت خشک و مدرنی می باشند. فرم های هندسی برای فضاهای بزرگ مناسب هستند، زیرا دارای گوشه ها و زوایایی هستند که فضای مفید استخر را کاهش می دهد بنابراین باید در ابعاد بزرگتری ساخته شوند.
-
استخر منحنی
اجرا کردن تنوعی از فرم های قوسی و منحنی برای استخر امکان پذیر است. فرم های منحنی، آزادی بیشتری نسبت به بقیه فرم ها دارند و حالت طبیعی و ارگانیکی ایجاد می کنند. استخر قلوه ای نوع متداول و محبوبی در این زمره می باشد.
-
استخر ترکیبی
با ترکیب اشکال هندسی با خطوط منحنی می توان به فرم های ابداعی و خلاقانه ای رسید. این فرم ها می توانند بسیار انتزاعی و یا سمبل خاصی از یک موضوع باشند. البته باید به این نکته توجه داشت که اجرای فرم ها، مانع از کارکرد صحیح و استانداردهای امنیتی و عملکردی نشود.
-
استخربدون مرز
در این نوع که نسبتا جدید است، لبه شاخصی پیرامون استخر وجود ندارد. در واقع سطح آب تا بالای دیواره های استخر می رسد و از آنجا از طریق آبرویی مخفی دوباره به محفظه استخر برمی گردد. این نوع به ویژه برای ویلاهایی که رو به دریا دید دارند، بسیار مناسب است، انگار قسمتی از دریا به نزدیکی ساختمان ویلا رسیده است.
فضاسازی پیرامون استخر
در هنگام طراحی و جانمایی استخر در طراحی محوطه ویلا، فضای کافی برای عرشه و سکوی آن باید در نظر گرفته شود. اگر قسمتی از این سکوها تا ساختمان ویلا امتداد یابد، فضای پیوسته ای ایجاد می شود که برای انواع فعالیت ها مانند دور همی ها، صرف غذا و بازی کودکان مناسب می باشد. حتی می توان یک باربیکیو یا آشپزخانه کوچک بیرونی در آن تعبیه کرد.
جنس این سکو می تواند بنا به شرایط و سبک ویلاسازی بتنی، سنگی و یا چوبی باشد. نوع چوبی آن تناسب بیشتری با ماهیت عرشه گون آن دارد و جذاب تر است. چوب های ترمو وود و اصلاح بافت شده که دارای مقاومت بالایی در برابر رطوبت، تغییرات حرارتی و سایش هستند، برای این منظور مناسب هستند.
جانمایی استخر با توجه به محل ساختمان ویلا و طرح بندی کلی محوطه تعیین می شود. در این بین، مسیر رسیدن به استخر نیز مهم است، معمولا مسیر از داخل ویلا به طرف استخر است. در اغلب اوقات بهتر است استخر در نزدیکی ساختمان ویلا ساخته شود، در این صورت می توان از خدمات و امکانات داخل ویلا استفاده کرد، به علاوه انعکاس تصویر ویلا در استخر، جلوه جذابی به فضا می بخشد. همچنین این نزدیکی باعث می شود که همواره نظارتی از داخل ویلا روی آن وجود داشته باشد، به ویژه هنگامی که کودکان در آن هستند.
در صورتیکه استخر دور از ویلا ساخته شود، به عنوان یک مقصد مستقل عمل کرده و تبدیل به مهمترین نقطه کانونی محوطه می شود. در این حالت باید دارای فضاهای جانبی مانند سرویس بهداشتی، دوش و رختکن باشد که آنها نیز به تبع باید دارای طراحی های مناسب و اصولی باشند.
Read more
Copyright ©
